Pamiętajmy o naszych księżach!

Przypominam Wam drodzy o modlitwie za kapłanów. To tylko dziesiątka różańca. Wiem, że wszyscy mamy dużo spraw i jesteśmy zabiegani. Rodzina, praca, szkoła, studia - to pochłania nam mnóstwo czasu. Spróbujmy znaleźć jednak chwilę na kilkanaście minut modlitwy. O modlitwie za kapłanów pisałem tutaj.

Rekolekcje liturgiczne w Koszutach Małych

"SPOTKANIE Z BOGIEM OJCEM"

Miejsce: Koszuty Małe

Termin: 19-22 lipiec 2012

Cena: 125 zł

Zajęcia: nauka chorału gregoriańskiego i nauka służenia do Mszy w NFRR (trydenckiej).

Inne: nocleg, wyżywienie

Szczegóły: znajdziesz tutaj

O innych propozycjach rekolekcji liturgicznych pisaliśmy tutaj i tutaj.

Jednak można

Ołtarz stworzony z plecaków turystycznych, Najświętsza Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa w jakichś szklanych kieliszkach od wina, udzielające błogosławieństwa asystentki pastoralne, Najświętsza Ofiara sprawowana na taborecie przez kapłana, który jest w krótkich spodenkach i bez żadnych szat liturgicznych. To tylko niektóre nadużycia, które możemy zobaczyć oglądając film zamieszczony tutaj. U naszych kolegów z Kroniki Novus Ordo można zobaczyć o wiele więcej przerażających nadużyć. Ktoś może powiedzieć, że osoby, które bronią Mszy świętej widzą tylko paragrafy. Nic bardziej mylnego. Pod tą obroną Mszy świętej kryje się coś więcej niż tylko mówienie, że należy robić w określony sposób, bo tak mówi przepis. Godnie i pięknie celebrowane obrzędy liturgiczne mogą być pomocne we wzniesieniu naszych myśli i modlitw do Boga. Ja mam zamiar nieustannie przypominać, o tym żebyśmy modlili się w intencji naszych kapłanów. 

Jak już jesteśmy przy temacie nadużyć w liturgii, przypomnę jeszcze tylko bardzo ważny zapis z encykliki Mediator Dei:

"Jedynie zatem Najwyższemu Pasterzowi przysługuje prawo rewidowania i stanowienia przepisów o sprawowaniu kultu Bożego, oraz wprowadzania i zatwierdzania nowych obrzędów, jak również zmieniania ich, o ile to uzna za potrzebne. Biskupi zaś mają prawo i obowiązek pilnego czuwania, by przepisy kanonów świętych, tyczące się kultu Bożego, były ściśle przestrzegane.

Nie godzi się więc pozostawiać uznaniu osób prywatnych, choćby nawet należały do stanu duchownego, świętych i czcigodnych spraw, należących do życia religijnego społeczności chrześcijańskiej oraz spraw, dotyczących wykonywania kapłaństwa Jezusa Chrystusa, kultu Boga, należytego oddawania czci Trójcy Przenajświętszej, Słowu Wcielonemu, Jego Najświętszej Rodzicielce i wszystkim innym świętym. Dla tych samych przyczyn nie wolno prywatnym jednostkom wydawać w tej dziedzinie zarządzeń w sprawach czynności, które z natury swej są najściślej związane z dyscypliną kościelną, z ładem, jednością i harmonią Ciała Mistycznego, a nierzadko i z nienaruszalną całością wiary katolickiej."

Jak widać na poniżej zamieszczonych filmach, można pięknie i godnie celebrować Najświętszą Ofiarę również w Zwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego. Wystarczy chcieć, bo nie ma żadnych przeszkód żeby w taki sposób Mszę świętą odprawiać. Nawet powinno się tak celebrować Najświętszą Ofiarę. Wbrew temu co widzimy dzisiaj w kościołach, to przypominam, że  język łaciński jest nadal językiem liturgicznym Kościoła rzymsko-katolickiego. Możliwość celebracji "versus Deum" też nie powinna zaskakiwać. 

Poniżej widzimy całą Mszę świętą sprawowaną w Zwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego. Oglądając film, widzimy kilka nieprawidłowości, którymi są niektóre gesty lub słowa przekalkowane z Mszy trydenckiej. Z tym, że jakby tylko takie nieprawidłowości zdarzały się w zwyczajnej formie to już na prawdę byłby sukces. Zwróćcie uwagę na kierunek i sposób celebracji. Brakuje tylko łaciny ale i tak jest bardzo pięknie.

Benedykt XVI w swojej książce "Duch liturgii" pisze: 

"Kierunek wschodni był łączony, jak już słyszeliśmy, ze „znakiem Syna Bożego", z krzyżem, z powtórnym przyjściem Chrystusa. Tym samym Wschód był od początków związany ze znakiem krzyża... Tam, gdzie wspólne zwrócenie się na Wschód nie jest możliwe, tam jako Wschód duchowy służyć może krzyż... Powinien on stać na środku ołtarza oraz być punktem skupiającym wzrok kapłana i modlącego się zgromadzenia. 

W ten sposób postępujemy zgodnie z dawnym wezwaniem do modlitwy, znajdującym się na progu Eucharystii: Conversi ad Dominum - zwróćcie się do Pana. Patrzymy zatem wspólnie na Tego, który reprezentuje nas przed Ojcem i zamyka nas w swoich ramionach, na Tego, który czyni nas żywą świątynią. 

Do prawdziwie absurdalnych zjawisk ostatnich dziesięcioleci zaliczam fakt, że krzyż jest odstawiany na bok, aby nie zasłaniał kapłana.

Czy krzyż przeszkadza Eucharystii? Czy kapłan jest ważniejszy od Chrystusa? 

Ten błąd należy naprawić możliwie jak najszybciej; da się to zrobić bez konieczności ponownych przebudowań. Punktem odniesienia jest Pan. Jest On wschodzącym Słońcem historii. Można zatem wybrać krzyż przedstawiający Mękę, uobecniający Cierpiącego, który za nas pozwala przebić swój bok, z którego wypływa krew i woda - Eucharystia i chrzest, bądź też krzyż Chrystusa tryumfującego, który wyraża myśl o Powtórnym Przyjściu i na nie kieruje spojrzenie. Zawsze jest to bowiem „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki" (Hbr 13,8)."

Na koniec jeszcze film z Mszy świętej sprawowanej przez Benedykta XVI:

Módlmy się za kapłanów!

Proponuję wszystkim czytelnikom regularną modlitwę w intencji wszystkich duchownych. Ja postanowiłem, że będę omawiał dziesiątkę różańca w każdy czwartek.  Módlmy się o to, aby Pan Bóg im błogosławił na drodze ich powołania i aby dobry Bóg dał im siłę, aby sprawowali Najświętszą Ofiarę i inne święte sakramenty z wielkim szacunkiem. Módlmy się też o to, aby nigdy nie zabrakło nam kapłanów.

Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hodie; et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo. Amen.

Ave Maria, gratia plena, Dominus Tecum, benedicta Tu in mulieribus et benedictus fructus ventris Tui, Jesus. Sancta Maria, Mater Dei ora pro nobis peccatoribus, nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto, sicut erat in principio et nunc et semper et in saecula saeculorum.

Kolejne rekolekcje liturgiczne

Wybór jest na prawdę duży, tym bardziej, że zamieszczam już czwartą propozycję rekolekcji liturgicznych w 2012 roku. Warsztaty obejmują naukę posługiwania w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego. 

Organizatorzy: Duszpasterstwo Tradycji Liturgicznej Usus Antiquior ze Szczecina, wraz ze służbą liturgiczną tradycji Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej i Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej

Miejsce: Szczecin

Termin: 27-31 lipiec 2012

Cena: 250 zł

Zajęcia: nauka służenia dla ministrantów; dla kleryków nauka dotycząca posługiwania diakona i subdiakona

Inne: zakwaterowanie, wyżywienie

Informacje i zapisy: mchzielinski@gmail.com lub 693126011

Pozostałe propozycje rekolekcji liturgicznych w innych regionach naszego kraju, znajdziecie tutaj.

Łączenie palców po konsekracji jest nadużyciem?

Do Komisji ds. kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski, jeden z wiernych wysłał zapytanie o łączenie palców po konsekracji, używanie manipularza oraz całowanie ręki kapłana w zwyczajnej formie rytu rzymskiego, powołując się na instrukcje wykonawcze do Konstytucji o Liturgii świętej Sacrosanctum Concilium. 

W drugiej instrukcji wykonawczej do Konstytucji o Liturgii świętej - ”TRES ADHINC ANNOS” czytamy: 

"Po konsekracji celebrans może nie łączyć palców wielkiego i wskazującego.” oraz "Manipularza można nigdy nie używać.” 

Odpowiedź ks. prof. dr hab. Krzysztof Koneckiego, konsultora Komisji ds. kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski:

"...z przepisami i rubrykami liturgicznymi jest tak, że zawsze obowiązuje nas najnowszy dokument Stolicy Apostolskiej w tej sprawie, który automatycznie znosi stare normy, bez konieczności wyraźnego zaznaczenia. W tym wypadku dokumentem tym jest „Nowe ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego”, Poznań 2004. Dokument ten wymieniając szaty liturgiczne kapłana we Mszy św.( nr 337) nie mówi nic na temat manipularza. Oznacza to, że nie powinno się go używać. Podobnie wypowiadając się w wielu miejscach (niekiedy z wielką dokładnością) o znakach, gestach, postawach, złożeniu i rozłożeniu rąk, nie wspomina nigdzie o potrzebie łączenia palców po konsekracji. Zatem prezbiter, który z własnej pobożności praktykuje złączenie palców wielkiego i wskazującego po konsekracji, oraz który stosuje manipularz przy celebracji Mszy świętej, czyni coś, co jest sprzeczne z obowiązującym stanem prawnym zawartym w przepisach liturgicznych. Jest także sprzeczne z generalnymi zasadami zgromadzenia liturgicznego, w którym wszyscy wierni (także celebransi w koncelebrze) wykonują jednakowe znaki i gesty, które są wyrazem ducha jedności i wspólnoty".

Całość można znaleźć tutaj.

Ciekawostka:

Oto zdjęcie z 1974 r., które przedstawia kard. Stefana Wyszyńskiego, sprawującego Najświętszą Ofiarę w zwyczajnej formie rytu rzymskiego. Rozumiem, że jeszcze wtedy łączenie palców przez kapłana nie było niczym złym?

Używanie kadzidła podczas liturgii

"I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem. I wzniósł się dym kadzideł, jako modlitwy świętych, z ręki anioła przed Bogiem". (Ap 8, 3-4)

Kadzidło było używane w środowiskach pogańskich i żydowskich. Chrześcijanie początkowo nie używali kadzidła, gdyż liturgia odcinała się od pogaństwa. W obrzędach chrześcijańskich kadzidło przyjęło się dopiero po upadku pogaństwa. Na początku używane było w czasie obrzędów pogrzebowych i podczas uroczystych pochodów przed papieżem lub biskupem. O wznoszącym się kadzidle czytamy już w Piśmie świętym - w Księdze Psalmów i Apokalipsie. Okadzenie wyraża cześć i modlitwę.

W zwyczajnej formie rytu rzymskiego okadzenia stosujemy podczas procesji na wejście, na początku Mszy świętej, w czasie Ewangelii, po złożeniu na ołtarzu pateny z chlebem i kielicha winem i wodą oraz po konsekracji (podczas podniesienia). Przed ruszeniem  procesji na wejście, kapłan w zakrystii zasypuje kadzidło i błogosławi je nic nie mówiąc. Usługujący z kadzielnicą, w trakcie procesji idzie przed krzyżem. Kapłan po ucałowaniu ołtarza zasypuje kadzidło, błogosławi i okadza krzyż oraz ołtarz w asystencji diakonów lub innych usługujących. Jeżeli kapłan sprawuje Najświętszą Ofiarę na "starym" ołtarzu to okadza najpierw prawą, a potem lewą jego stronę, idąc wzdłuż niego. Kadzidła używa się następnie podczas proklamacji Ewangelii. Usługujący z łódką i kadzielnicą podchodzą do celebransa, który zasypuje kadzidło i błogosławi je. Następnie diakon prosi kapłana o błogosławieństwo. Po otrzymaniu błogosławieństwa od celebransa, diakon podchodzi do ołtarza, bierze Ewangeliarz i poprzedzony przez usługujących z kadzidłem i świecami udaje się na ambonę. Tam w odpowiednim momencie okadza księgę Ewangelii. Kadzidła używa się także do okadzeniu darów, krzyża, kapłana i ludu. Ostatnim momentem, w którym używa się kadzidła, jest moment podniesienia. Usługujący okadza Ciało Pańskie oraz kielich z Krwią Pańską, gdy kapłan ukazuje naszego Pana zaraz po konsekracji.

W nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, kadzeniu towarzyszy wiele modlitw, które wypowiada celebrans. Inna modlitwa przypada na okadzenie darów, a inna na okadzenie krzyża i ołtarza. Kapłan odmawia też odpowiednie modlitwy podczas błogosławieństwa kadzidła. Okadzenie ołtarza  i celebransa następuje po modlitwie "Aufer a nobis". Podczas okadzania ołtarza, celebransowi asystują diakon i subdiakon lub inni usługujący.  Następnie kadzidła używa się podczas śpiewania Ewangelii. Potem po ofiarowaniu chleba, przygotowaniu wina i wody, ofiarowaniu wina i poleceniu ofiar, kapłan okadza dary ofiarne, krzyż i ołtarz. Następnie diakon okadza celebransa. Następnie okadza się pozostałe duchowieństwo i wiernych. Kadzidła używa się także podczas podniesienia.

bibliografia:

Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego  (2002)

Sinka Tarsycjusz, Zarys Liturgiki, Wydawnictwo ITKM, Kraków 2004

Missale Romanum Editio Typica 1962

Rekolekcje liturgiczne 2012

ARS SERVIENDI


Miejsce: Bukowina Tatrzańska

Termin: 20-27 lipiec 2012

Cena: 350 zł

Zajęcia: nauka służenia do poszczególnych rodzajów Mszy św.; dla kleryków i księży nauka dotycząca posługiwania diakona i subdiakona oraz nauka celebrowania Mszy świętej w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego; nauka śpiewu chorału gregoriańskiego

Inne: nocleg, wyżywienie, materiały pomocnicze

Szczegóły: znajdziesz tutaj


MYSTERIUM FASCINANS


Miejsce: Kraków

Termin: 7-9 wrzesień 2012
Cena: 160 zł
Zajęcia: referaty dotyczące sakramentów świętych; ponadto Msze święte celebrowane w zwyczajnej i nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego
Inne: nocleg, wyżywienie, materiały
Szczegóły: znajdziesz tutaj


TRADICAMP


Miejsce: Rzędkowice, Włodowice - okolice Częstochowy
Termin: 1-7 lipiec 2012
Cena: 350 zł
Zajęcia: warsztat liturgiczny; dla świeckich - posługiwanie, a dla kapłanów - nauka celebracji oraz posługiwania jako diakon i subdiakon w NFRR
Inne: nocleg, wyżywienie, ubezpieczenie NNW
Szczegóły: znajdziesz tutaj

Co tutaj znajdziemy?

Witam wszystkich na blogu!

Główną tematyką będzie przede wszystkim liturgia Kościoła łacińskiego, chociaż myślę, że czasami będę zamieszczał informacje dotyczące innych spraw.

Jako tytuł bloga wybrałem Versus Deum, ze względu na to, że zainteresowała mnie myśl Benedykta XVI dotycząca kierunku celebracji Najświętszej Ofiary. Na blogu będę zamieszczał informacje o różnych wydarzeniach związanych z liturgią. Znajdziecie też tutaj listę linków do dokumentów Kościoła dotyczących Mszy świętej, słowniczek liturgiczny oraz wiele innych ciekawych rzeczy. Myślę, że znajdą się tutaj cenne wskazówki i informacje zarówno dla tych, którzy zaczynają się zagłębiać w te kwestie, jak i dla tych, którzy bardziej są zorientowani w temacie.

Zachęcam do czytania.